Blog

Jaskra dziecięca, znana również jako jaskra wrodzona, jest rzadką, lecz poważną chorobą oczu, która pojawia się u dzieci, często zaraz po urodzeniu lub we wczesnym dzieciństwie. Schorzenie to charakteryzuje się nadmiernym wzrostem ciśnienia wewnątrzgałkowego, co może prowadzić do uszkodzenia nerwu wzrokowego i w konsekwencji do utraty wzroku.

Przyczyną jaskry dziecięcej jest zazwyczaj wada wrodzona, polegająca na nieprawidłowym rozwoju kąta przesączania w oku, co utrudnia odpływ cieczy wodnistej i powoduje wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej. Objawy jaskry dziecięcej mogą obejmować nadmierne łzawienie, światłowstręt, powiększenie gałki ocznej (buphthalmos) oraz widoczne zmętnienie rogówki.

Diagnoza jaskry dziecięcej wymaga specjalistycznych badań okulistycznych, które obejmują pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego, ocenę kąta przesączania oraz badanie dna oka. Wczesne rozpoznanie i leczenie są kluczowe dla zapobiegania trwałym uszkodzeniom wzroku.

Leczenie jaskry dziecięcej często wymaga interwencji chirurgicznej, takiej jak goniotomia lub trabekulotomia, które mają na celu poprawę odpływu cieczy wodnistej z oka. W niektórych przypadkach stosuje się także leki obniżające ciśnienie wewnątrzgałkowe. Regularne kontrole okulistyczne i ścisła współpraca z lekarzem są niezbędne dla monitorowania stanu dziecka i zapewnienia mu odpowiedniej opieki.